- ehtikar
- is. <ər.> Mal, ərzaq və s. -ni ucuz qiymətə alıb sonradan baha qiymətlə satma işi. «Taxıl, taxıl» deyib də, çox çığırma zəngəzurlu tək; Bəyin, xanın, xanın, bəyin əlində ehtikarı gör. M. Ə. S.. Novruz bəy özünün ehtikarındakı müvəffəqiyyətlərini xatırlayırdı. S. H.. // Qanunsuz olaraq mal alıb varlanmaq məqsədi ilə onu baha qiymətə satma; alver. Ərzaq malları ilə ehtikar. Ehtikar üstündə məhkəməyə cəlb edilmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.